بررسی موانع و مشکلات اجرای حسابرسی عملیاتی در ایران

تمرکز رسیدگی ها برفعالیت های کلیدی سازمان و به دنبال آن شناسایی نقاط ضعف عملیات و ارائه پیشنهادهایی برای بهبود عملکرد مدیران، موضوع مهمی است که پیشرفت های بعدی سازمان را تضمین می کند. این مهم ازطریق حسابرسی عملیاتی قابل انجام است. حسابرسی عملیاتی درحقیقت شکل تکامل یافته ی حسابرسی داخلی بوده که بادامنه ی بسیار گسترده تری نسبت به حسابرسی صورت های مالی انجام می گیرد. بااین وصف، ماهیت حسابرسی عملیاتی ایجاب می کند که در عمل موانع و مشکلات بیشتری پیشروی اجرای آن قرارگیرد. هدف تحقیق حاضر بررسی و ارزیابی مهمترین موانع و مشکلات اجرای حسابرسی عملیاتی درنظام اقتصادی ایران ازدیدگاه مدیران مؤسسات حسابرسی می باشد. دراین راستا، باتکیه بر مباحث نظری و مطالعه ی تحقیقات انجام شده ی مرتبط با موضوع، زوایای نظری کار و موانع احتمالی اجرای حسابرسی عملیاتی مشخص و برهمین اساس فرضیاتی مطرح گردید. درادامه، ازیک جامعه آماری وسیع متشکل از مدیران موسسات حسابرسی فعال درنظام اقتصادی ایران، نمونه ای به حجم 108 نفر انتخاب شده است. سپس اطلاعات جمع آوری شده از نمونه، درقالب 6 متغیر سامان یافته و جهت آزمون فرضیه ها از آزمون نسبت استفاده شده است. روش پژوهش درتحقیق حاضر از نوع توصیف پیمایشی بوده ودوره زمانی آن به سال های 1392- 1391 اختصاص دارد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که درارتباط با اجرای حسابرسی عملیاتی موانع و مشکلات اساسی وجوددارد که می تواند تذکری برای عملکرد ضعیف سازمان های مسئول و عمدتا قانون گذاران باشد؛ ازجمله این موانع و مشکلات می توان به: ( 1) نبود الزامات قانونی ( 2) عدم وجود شناخت عمقی مدیران شرکت ها از حسابرسی عملیاتی و فواید اجرای آن، ( 3) اثربخشی پایین راهنمای جامع حسابرسی عملیاتی به عنوان دستورالعمل اجرای کار ونیز نبود معیارهای مشخص، مشترک وقابل قبول جهت ارزیابی عملکرد، ( 4) پذیرش نسنجیده و اجرای غیرفنی حسابرسی عملیاتی ازسوی بسیاری از مؤسسات حسابرسی فعال در بازار رقابت که صرفاً باانگیزه ی جلب مشتری صورت می پذیرد و درنتیجه عدم دستیابی به اهداف اصلی و ( 5) پایین بودن طح فعلی مهارت و تجارب عملی حسابرسان عملیاتی اشاره نمود.