تبیین الزامات مدیریت سرمایه فکری در جهت پیشبرد اقتصاد دانش محور

در افق جامعه سازمانی موفقیت بنگاه های اقتصادی در جوامع دانش پایه، در گرو توسعه، گسترش، حفاظت و تجدیددانش سازمانی و سپس، حضور بلادرنگ در بازارهایی است که محصولات و خدمات در آنها با سرعتی باور نکردنی و بطورپیوسته در حال توسعه و بهبود است. لذا در عصر اقتصاد مبتنی بر دانش و در پی تغییرات وسیع اقتصادی- اجتماعی، موفقیت شرکتها به کسب منابع مالی و مادی محدود نمی شود، بلکه منوط به دستیابی به سرمایه هایی نامشهود است کهبه کمک آنها می توان به برتری رقابتی پایدار رسید. شرایط خاص اقتصادی حاکم بر شرکتهای فعال باعث گردیده تامزیت رقابتی این شرکتها دیگر بر پایه دارائی های مشهود آنها نباشد. بنابراین، آن چیزی که امروزه این شرکتها را درصفحه اقتصادی کنونی رقابت پذیر می نماید دارایی های نامشهود و به عبارتی سرمایه های فکری آنهاست. بررسی ها نشانمیدهد که جهت توسعه سازمان باید توجه فزایندهای به کسب، انتقال و اشتراک دانش، هم برای تأمین کنندگان و همبرای شرکت ها معطوف گردد، چرا که انتقال مستقیم، هدفمند و تقاضا محور دانش و فناوری اطلاعات در جهت پیشبرداقتصاد دانش محور بنگاه ها را از بسیاری از برنامه های آموزشی بی نیاز و سطح موفقیت انفورماتیزاسیون را به شدت بالاخواهد برد. لذا در راستای تحقق پیشبرد اقتصاد دانش محور ما نیازمند پایش تحرکات محیطی و تغییر مدل های کسبو کار و گنجاندن آن در روندهای جدید کسب و کار با هوشمندی هستیم. این مطالعه با استفاده از نوع مطالعاتی میدانیو کتابخانه ای و با بهره مندی از روش تحقیق علمی مروری مترصد شده که به تبیین الزامات مدیریت سرمایه فکری بهکمک کالبدشکافی ابعاد آن (سرمایه انسانی، ساختاری و مشتری) به منظور پیشبرد اقتصاد دانش محور پرداخته و شکافموجود نسبت به تغییر در منبع ثروت غالب، به عنوان نقوه عوف تحولات اقتصادی را شناسایی و پر نماید.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه رابطه ای ، اقتصاد دانش محور