امر آمر قانونی در حقوق ایران و لبنان

امر آمر قانونی یا دستور مقام صلاحیتدار قانونی از مباحث مربوط به حقوق جزای عمومی است که معمولا جزء علل موجهه جرم یا علل مشروعیت در بحث عنصر قانونی جرم مورد بررسی قرار می گیرد. ولی بعضی از مولفین آن را در مبحث مسیولیت کیفری نیز مورد بررسی قرار می دهند. در این موارد فرد اعمال مادی تشکیل دهنده جرم را انجام می دهد، دارای قصد و نیت نیز می باشد ولی قانون او را از مجازات معاف می کند. امر آمر قانونی نیز دارای چنین وضعی می باشد، ماموری که بر حسب دستور مافوق، با شرایطی که قانون مقرر داشته شخصی را دستگیر نموده و یا او را بازداشت نماید، عمل وی فاقد وصف مجرمانه است، زیرا فاقد عنصر قانونی جرم می باشد. این مبحث به بررسی امر آمر قانونی در حقوق کیفری ایران و لبنان پرداخته شده است. شباهت این دو قانون در پذیرش این عنوان به عنوان علل موجه جرم می باشد. در نظام حقوقی ایران در ارتباط با مسیولیت مامور نظریه رعایت ظواهر قانونی پذیرفته شده است. در نظام حقوقی لبنان هم به همین ترتیب می باشد اما گاها به مامور اجازه ی تحقیق در امر صادره را نداده اند، در این صورت از نظریه اطاعت محض پیروی می کند.

کلیدواژه ها:

امرآمر قانونی ، امر آمر غیرقانونی ، علل موجهه ، حقوق کیفری ایران ، حقوق کیفری لبنان