بررسی ارتباط بین مکان کنترل و انگیزه ورزشی بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین انگیزه ورزشی با مکان کنترل بازیکنان فوتبال ایران بود. کلیه بازیکنانشاغل در لیگ های فوتبال ایران جامعه آماری تحقیق را تشکیل دادند. به همین منظور 360 بازیکن فوتبال ازهر ردهی سنی 120 نفر (جوانان، امید و بزرگسالان) فعال در استان های گیلان، کردستان و کرمانشاه که دارایتیم های فوتبال لیگ برتری، دسته یکی و دسته دومی بودند، به صورت تصادفی و هدفمند انتخاب شدند و نمونهآماری را تشکیل دادند. تحقیق حاضر از نوع مطالعات توصیفی و همبستگی است. ابزار اندازه گیری تحقیق، سهپرسشنامه مشخصات فردی، انگیزه ورزشی (SMS) پلیتیر و همکاران (1995)، مکان کنترل برگر(1986) کهروایی محتوایی آنها توسط متخصصان صاحب نظر در زمینه مدیریت ورزشی تأیید شد. پایایی درونی پرسشنامه ها نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه تعهد ورزشی (0/82) و مکانکنترل (0/86) بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون های کروسکال والیس، یومن ویتنی، فریدمن و تی ویلکاکسون در سطح معنی داری(p≤0/05) به کار گرفته شد. نتایج ارتباط مثبت و معناداری را بین مرکز کنترل بازیکنان فوتبال و انگیزه ورزشیآنان نشان داد. ضمنا بین مکان کنترل بازیکنان فوتبال ردههای سنی جوانان، امید و بزرگسالان تفاوت معنی-داری وجود داشت. همچنین بین سطوح مختلف مکان کنترل (درونی بیرونی مرکب) بازیکنان فوتبال با انگیزه آنان نیز تفاوت معنیداری وجود داشت. علاوه بر این بین سطوح مختلف رده های سنی (جوانان امید –بزرگسالان) بازیکنان فوتبال با انگیزه ورزشی آنان تفاوت معنی داری وجود داشت. می توان چنین نتیجه گیریکرد که افراد دارای کنترل درونی نسبت به افراد داری کنترل بیرونی انگیزه ورزشی درونی بیشتری خواهندداشت و با توان روانی بیشتری به سمت اهداف تیمی حرکت می کنند. بنابراین به مربیان توصیه می گردد با توجهبه اهمیت مسائل روانی و نوع کنترل افراد بر روی وقایع زندگی شان در تیم های خود از روانشناسان ورزشیاستفاده نمایند تا بتوانند نیازهای افراد را بوسیله روشهای علمی درونی سازی نمایند.

کلیدواژه ها:

مکان کنترل ، انگیز ورزشی ، بازیکنان فوتبال ، لیگ ایران