بررسی رابطه بین کیفیت زندگی و شوخ طبعی با فرسودگی شغلی مربیان مهد کودک

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین کیفیت زندگی و شوخ طبعی با فرسودگی شغلی مربیان مهدکودک انجام شد. جامعه آماری کلیه مربیان مهد کودک در سطح شهر رشت بودند. برای تعیین حجمنمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد. حجم نمونه به تعداد 200 نفر از مربیان بودند.نوع روش تحقیق توصیفی و همبستگی می باشد.از سه پرسشنامه در این پژوهش بهره گرفته شد کهعبارتند از پرسشنامه کیفیت زندگی،پرسشنامه شوخ طبعی و پرسشنامه فرسودگی شغلی. برای تجزیه وتحلیل از روش هبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج نشان دادکه بین ابعادسلامت روان و فرسودگی شغلی رابطه معنادار منفی وجود دارد و بین ابعاد شوخ طبعی با فرسودگیشغلی نیز رابطه معنادار منفی وجود دارد (P=0/01). در ضمن نتایج رگرسیون نشان می دهد که از بینمؤلفه های پیش بین متغیر سلامت روان دارای بزرگترین ضریب بتا برابر 0/30- برای فرسودگی شغلیمی باشد که نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، شوخ طبعی ، فرسودگی شغلی