رتبهبندی شهرستانهای استان مازندران بر اساس برخورداری اززیرساختهای گردشگری با استفاده از مدل ویکور

گردشگری بخش عمده اقتصاد جهانی را تشکیل میدهد و یکی از بزرگترین صنایع جهان محسوب میشود. این صنعت در قرن اخیر باپیشرفت زندگی ماشینی در حال گسترش است. با این رویکرد بارزترین نقش گردشگری در مناطق مستعد میتواند حرکت به سوی توازنو تعادل منطقهای باشد. اما آنچه در این فرآیند تحرک اقتصادی و اجتماعی مهم است، سرمایهگذاری در مکانهای دارای مزیت گردشگری و ایجاد زیرساختهای لازم برای مناطق مستعد است؛ این امر میسر نمیشود جز با انتخاب درستی که از بین مناطق گردشگری صورت گیرد تا زمینه پیشرفت کل منطقه را فراهم سازد. استان مازندران با وجود منابع عظیم طبیعی و درخور توجه به لحاظ گردشگری هنوزنتوانسته است سهم مناسب و شایستهای را در بازار گردشگری به دست آورد؛ بنابراین در پژوهش حاضر با هدف ارزیابی سطح بهره مندیشهرستانهای استان مازندران از نظر شاخصها و زیرساختهای توسعه گردشگری که با استفاد از 8 شاخص توسعه گردشگری برای 16شهرستان به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است برای رتبهبندی شاخص ها از مدل ویکور بهره گرفته شده است، با توجه به نتایج،شهرستان های چالوس با مقدار ویکور 0.079 ، ساری با 0.099 و آمل با 0.123 در رتبه های اول تا سوم قرار گرفته اند و از زیرساخت ها وامکانات گردشگری مناسبی برخوردارند، اما شهرستان های نوشهر با مقدار ویکور 0.735 جویبار با 0.814 و در نهایت گلوگاه با مقدار ویکور1در مدل ویکور در رتبههای چهاردهم، پانزدهم و شانزدهم قرار دارند

کلیدواژه ها:

رتبهبندی ، زیرساختهای گردشگری ، ، مدل ویکور ، مازندران