اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر رضایت زناشویی افراد با ویژگی های شخصیت نارسیستیک

هدف: هدف این پژوهش تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر رضایت زناشویی افراد با ویژگیهای شخصیت نارسیستیک بود. روش: روش این پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان کاشمر در سال 1397 بود، که از بین آنها 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش 15)نفر) و گروه کنترل 15)نفر) جای داده شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش رفتاردرمانی دیالکتیکی را طی 8 جلسه دریافت نمودند و گروه کنترل فقط از درمان رایج استفاده کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رضایت زناشویی (1989) و شخصیت خودشیفته (1988) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که رضایت زناشویی افراد شرکت کننده در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به صورت معناداری افزایش یافته بود .(P> 0/05) نتیجهگیری: بنابراین میتوان نتیجه گرفت رفتاردرمانی دیالکتیکی باعث افزایش رضایت زناشویی افراد با ویژگیهای شخصیت نارسیستیک میشود.

کلیدواژه ها:

رفتاردرمانی دیالکتیکی ، رضایت زناشویی ، افراد با ویژگیهای شخصیت نارسیستیک