پردیس خودرو با رویکرد تعامل سازه و معماری

سازگاری بین سازه و معماری یکی از مهمترین مسائل چالش برانگیز در حوزه معماری است زیرا با ایجاد تعامل بین سازه و معماری به طرحی دست می یابیم که در آن سازه تنها عاملی برای پایداری و استحکام بنا نیست بلکه خود به عنصر معمارانه بدل می شود که نقش عملکردی و زیباشناختی دارد. اما امروزه، اغلب بناهایی که نیاز به سازه های خاص و پیچیده دارند . در معماری به صورت بسیار ساده ، همچون سوله های عظیم طراحی می شوند و فاقد ارزش زیباشناختی می باشند. در این میان پردیس خودرو پردیس خودرو که مکانی جهت نگهداری و نماییش خودرو می باشد به دلیل وزن زیاد خودروها ، دینامیک بودن بار وارده بر سازه و برخی مسائل دیگر ، پیچیدگی هایی پیدا می کند که آن ها را در زمره بناهای نیازمند به سازه های خاص قرار می دهد به علاوه این بنا به دلیل کارکردهای بصری خود تعامل مطلوب میان معماری و سازه را می طلبد . برای نیل به این تعامل، ابتدا ویژگی ها و ملزومات معمارانه پردیس خودرو و رفتار سازه های مختلف مورد بررسی قرار گرفت و سپس تعدادی از گزینه های سازه ای به دلیل عدم هماهنگی با ملزومات معمارانه طرح حذف گردید. در مرحله بعد حجم اولیه با توجه به کانسپت و سایت شکل گرفت و در انتها فرم های سازه ای با توجه به گزینه های سازه ای مناسب و در قالب حجم اولیه طراحی شد و به صورت میدانی مورد نظرسنجی قرار گرفت. پس از تحلیل پیمایش میدانی سازه فضاکار به عنوان سازه مناسب برای پردیس خودرو انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

پردیس ، خودرو ، تعامل ، سازه ، معماری