معماری پایداری در بناهای سنتی (نمونه موردی شهرآبادان)

امروزه اکثر خانه بدون توجه به شرایط اقلیمی پیرامونشان طراحی و ساخته می شوند. و این مسئله باعث مصرف مقدار قابل توجهی از انرژی به منظور فراهم آوردن شرایط آسایش در فضاهای مسکونی شده است. اگر این روند ادامه پیدا کند نه تنها باعث مصرف بیش ازحد منابع تجدید نشدنی و دامن زدن به بحران انرژی می شود بلکه فضاهای مسکونی ، به بزرگترین منابع تولید کننده آلودگی در محیط زیست تبدیل خواهند شد. دراین مقاله ضمن بررسی ویژگی ها و شرایط اقلیمی منطقه ، با استفاده از دانش و تکنولوژی که امروز در دست داریم ،تجربیات بکار رفته را به خدمت گرفته و در راستای ایجاد معماری پایدار حرکت کنیم. جهت دقیق کردن بررسی، مطالعه روی شهرستان آبادان متمرکز شده است. در این تحقیق ویژگی های خانه های سنتی این منطقه از جنبه های مختلف طراحی و اجرایی از طریق مشاهده بافت شهر ، فرم، جهت گیری بنا ،ارتفاع و سایر اجزاء خانه های حیاط مرکزی مورد بررسی قرار می گیرد تا تأثیر تکنیک های ساده و در دسترس معماران ایرانی در خلق فضاهای پایدار در خانه های سنتی ایران آشکار گردد.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، معماری پایدار ، بافت ، خانه های سنتی