پایداری اجتماعی در مسکه گروه کم درآمد شهری

حمایت از اسکان اقشار کم درآمد شهری در هر جامعه امری است ضروری که فواید کوتاه مدت و درازمدت متعددی بر آن مترتب است. حساسیت های چنین مساکنی موجب توجه بیشتر به ابعاد اجتماعی، انسانی و فرهنگی در طرح ریزی می شود. مسئله ای که در غالب تجارب پیشین مغفول مانده است. این نوشتار با تکیه بر منابع اسنادی و کتابخانه ای در پی تدقیق در پایداری اجتماعی به عنوان شاخه ای از دانش پایداری ، زیر شاخه ها ، مفاهیم و اصول شکل دهنده آن و بررسی تاثیر به کارگیری این اصول در معماری مسکن گروه کم درآمد می باشد. یافته ها حاکی از آنند که رعایت اصول پایداری اجتماعی در طرح ریزی مجتمع های مسکونی منجر به ارتقا کیفیات اجتماعی و ارزشمندی مادی و معنوی می شود.

کلیدواژه ها:

پایداری ، پایداری اجتماعی ، معماری مسکن ، قشر کم درامد