بررسی میزان تراکم، تجمع و گستردگی فضایی در سطح الشتر

رشد و توسعه کالبدی یا شکل شهر به عنوان الگوی فضایی فعالیت های انسان در برهه خاصی از زمان تعریف می شود و به دو دسته اصلی گسترش افقی یا پراکندگی شهری و الگوی شهر فشرده تقسیم می گردد بررسی میزان تراکم و تجمع فضایی به منظور هدایت آن در راستای توسعه پایدار شهری امری اساسی است محدوده مورد مطالعه در این تحقیق شهر الشتر است که دارای یازده محله می باشد و روش مورد استفاده روش توصیفی - تحلیلی است این تحقیق با هدف شناخت الگوی رشد کالبدی و بررسی میزان تجمع فضایی شهر الشتر بین سال های 1375 تا 1385 تدوین شده است و از روش های آنتروپی شانون، شاخص تمرکز هر فیندال ، هلدرن، ضریب اختلاف (c.v) ، آماره موران، هرفیندال و شاخص عدم تمرکز هندرسون برای رسیدن به این منظور استفاده نموده است نتایج به دست آمده از پزوهش نمایانگر این است که شهر الشتر از نظر رشد و گسترش فضایی در گذشته از رشد آرام و فشردگی کمی برخوردار بوده است اما با شروع شهرنشینی سریع و مهاجرت های بی رویه روستانشینان رشد مساحت ان سریع می شود چنان که می توان گسترش افقی بی رویه را برای این شهر متصور شد. البته در سال های اخیر گرایش به تمرکز و فشردگی در ان مشاهده می گردد.

کلیدواژه ها:

تراکم و تجمع فضایی شهر ، پراکندگی شهر ، شهر فشرده ، توسعه پایدار ، الشتر