بررسی وضعیت شورای شهر در تدارک حکمروایی خوب شهری (نمونه موردی: شورای شهر ساری)

حکمروایی شهری فرایندی است که بر اساس کنش متقابل میان سازمان ها و نهادهای رسمی اداره شهر و سازمان های غیر دولتی و تشکل های جامعه مدنی، شکل می گیرد و در واقع نوعی فرایند و ارتباط میان حکومت شهری و شهروندان است که هم حکومت شهری و هم جامعه مدنی را در بر می گیرد و بر حقانیت و تقویت عرصه عمومی تأکید می کند از این رو به نظر میرسد که نهاد مدیریت شهری که در ایران از دو سازمان شهرداری و شورای تشکیل شده است، می تواند یکی از بهترین ساز و کارها، برای تحقق حکمرانی خوب شهری باشد هدف از انجام این پژوهش، تحلیل و بررسی تدارک حکمروایی خوب شهری در شهر ساری، از طریق کارکردهای متأثر از عملکرد شهرداری و شورای شهر با استفاده از روش پژوهشتوصیفی -تحلیلی میباشد. بانک داده های مورد نیاز این پژوهش از طریق تکمیل پرسشنامه در قالب دسته بندی طیف لیکرت جمع آوری شده و در نرم افزار آماری Spss با روش آماری استنباطی T – test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحلیلی مقاله بیانگر آن است که هشت شاخص اصلیحکمروایی خوب شهری شامل؛ مشارکت جویی، قانون گرایی و حاکمیت قانون، شفافیت، مسئولیت پذیری، رضایتمندی مردم محوری، تساوی حقوق،عدالت و انصاف، کارایی و اثربخشی و پاسخگویی در سطح شهر ساری محقق گردیده است. در نتیجه فرضیه اساسی تحقیق که پیش بینیمیکرد؛ حکمروایی خوب شهری، از طریق همکاری متقابل شوراهای اسلامی شهر، دولت و مردم قابل تحقق می باشد در این شهر عملاً تحقق یافته است.

کلیدواژه ها:

حکمروایی خوب ، شورای شهر ، شهر ساری ، آمار استنباطی T-test