ارزیابی و ارایه الگوریتم توجیه پذیری و امکان سنجی احداث زیرگذر عابر پیاده از دیدگاه ترافیکی، اجرایی و تاثیرگذاری بر سیمای شهری

پیاده روی طبیعی ترین و عمده ترین شیوه جابه جایی افراد است و علی الاصول باید ایمن ترین و راحت ترین آن نیز باشد. در این راستا و در جهت تحقق این اهداف، گرایش ها و دیدگاه هایی در عرصه ترافیک و شهرسازی جهان مطرح گردیده است که از آن جمله می توان به تفکیک کامل ترافیک سواره از پیاده و احداث گذرگا ههای غیرهمسطح عابر پیاده اشاره نمود. استفاده از گذرگاه عرضی غیرهمسطح مناسب برای عابرپیاده در صورت سازگاری و ایجاد ایمنی و راحتی برای عابران پیاده، راکبان دوچرخه و سالمندان، باعث افزایش کارایی گذرگاه می گردد. با توجه به اینکه روند احداث گذرگاه های غیرهمسطح عابر پیاده فرآیندی است که به تازگی مورد علاقه پژوهشگران قرار گرفته است، در حال حاضر، بیشتر پژوهش های صورت گرفته بر ارزیابی و امکا نسنجی احداث روگذر و پلهای هوایی عابر پیاده و مقایسه ویژگی های عملکردی بین روگذر و زیرگذر متمرکز شده اند و مطالعه خاصی بر روی امکان سنجی احداث زیرگذر عابر پیاده از منظر شهری و ترافیکی انجام نشده است. در این مطالعه به ارزیابی تاثیر پارامترهای موثر بر امکا نسنجی احداث این نوع گذرگاه عابر پرداخته می شود. همچنین در این پژوهش، با استفاده از نتایج برآورد زمان و هزینه های صورت گرفته در ساخت زیرگذرهای عابر پیاده در شهر مشهد و بهر هگیری از مطالعات انجام شده و نظرات کارشناسان اجرایی سازمان ترافیک شهر مشهد، مقایسه ای نسبتا دقیق از منظر زمان و هزینه های اجرایی بین گذرگاه های غیرهمسطح انجام شده است. با بررسی نتایج به دست آمده در این پژوهش، فرآیند سلسله مراتبی برای نیازسنجی احداث زیرگذر ارایه می شود و همچنین علاوه بر مقایسه میان انواع گذرگاه های عابر پیاده، پیشنهادهایی در جهت افزایش کارایی زیرگذرهای عابر ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

عابر پیاده ، گذرگاه غیر همسطح ، زیرگذر ، هزینه ، زمان اجرا ، امکان سنجی