بررسی مصادیقی از اقسام بسط درونزا

طرح تأمل ورزانه ی مدرنیته، که ستیز مستمر با سنت، و حتی مبارزه ی مدام با امروز را بر صدر مینشاند، همراه با تعمیم بعد تولید کالایی و رشد اقتصاد آزاد، بازار ملی میسازد، و جامعه ی شهری را گسترش میدهد. در این میان، دو نگرش توسعه و فرهنگ محورانه، در خطوطی متباین، یکی با حراج قدیم و دیگری با رواج آن، چارچوبهای خویش را تدوین و تبویب مینمایند؛ مسأله ی اساسی اما، برهمکنش آن دو چشم انداز است. رشد افقی، مصرف بیرویه ی زمین را به همراه داشته، و با یورش بر اراضی روستایی پیرامون ناحیهای شهری، لگام گسیختگی در حواشی را به بار آورده، و سبب ساز کاهش تراکم جمعیت، فزونی سهم فضاهای باز بی استفاده و درنتیجه تفرق و پراکندگی و پریشانی بخشهای متفاوت شهر، افزایش هزینه های تأمین تجهیزات زیرساختی، و معضلات اساسی دیگری میگردد. در مقابل، لایهگذاری در زمینه، به بهره گیری از امکانات موجود بها داده، و نویدبخش دستیازی به پایداریست. مرمت شهری، که با تبیین گذشته در حال، و تخمین دگرگونیهای آینده تعریف میشود، مداخله ایست در راستای استوار نمودن نظام شهری، و توانمند ساختن آن در بازتولید خود. بافتهای درونزا میتوانند برپایه ی احترام به ساختار کالبدی ارزشمند موجود، مجرایی جهت ورود سرزندگی، و عملکردهای نوین را فراهم آورند. میان آکندن، در پی فروکاهی روند رشد بی اندیشه ی شهرها، ارتقای بسط فشرده، حفاظت از فضاهای باز و سبز پیرامونی، و استفاده ی مجدد از توانشهای درونی که واجد شبکه های ارتباطی و تأسیسات زیربنایی هستند را مطمح نظر قرار میدهد. این تصنیف سبک، سر آن دارد تا جایگاه نمونه هایی چند از طرحهای درونبافتی نامبردار، شامل میدان هنر در نیم، ساختمان رایشتاگ در برلین، حیاط موزه ی بریتانیا، آسمان خراش هرست در نیویورک، و موزه ی هنرهای زیبای بوستون، را در اقسام توسعه ی عمودی -اعم از میان فزونی یا استفاده ی دوباره ی سازگار که خود، دو زیرمجموعه ی انضمام توده ای تازه و دگرگونی در موقعیت قبلی را دربرمیگیرد متعین نموده، و رویکردهای مورد استفاده ی هریک را وارسد.

کلیدواژه ها:

بسط درون بافتی ، الگوی میان افزایی ، عملکرد مجدد منطبق ، الحاق ساختار جدید ، تغییر در وضعیت موجود