بررسی ضرورت نقش تعاملات اجتماعی در جهت حس دلبستگی به مکان در فضاهای عمومی شهری

فضاهای عمومی شهری تنها مکانی برای انجام فعالیت های ضروری و تامین نیازهای اولیه انسان نیست بلکه انسان در تعامل با آن بدان معنا بخشیده و به آن دلبسته می شود تا جایی که گاه خود را با آن باز می شناسد اگر از زاویه نیازهای انسان به این مسئله بنگریم نیاز انسان به تعامل عاطفی با مکانی که در آن زندگی می کند و یا به عبارتی دلبستگی به مکان از جمله مهمترین ابعاد رابطه انسان و مکان است و توجه به این نکته ضروری است که تحقق این امر صرفا از طریق تعامل کالبدی و عملکردی با مکان امکان پذیر نمی باشد بلکه توجه به ابعاد اجتماعی مکان از موثرترین مولفه های تحقق دلبستگی مکانی می باشد چراکه روابط متقابل اجتماعی مکانی برای پاسخ به نیاز انسان به پیوند جویی و احساس دلبستگی به مکان ضرورت دارد و این امر باید مورد توجه معماران ، طراحان و برنامه ریزیان شهری قرار گیرد. در این راستا مقاله حاضر به شیوه تحلیلی - توصیفی و بر پایه مرور متون و اسناد مرتبط به تبیین تعاریف در این حوزه پرداخته و به بررسی نقش تعاملات اجتماعی به عنوان یکی از موثر ترین عوامل بر دلبستگی به فضاهای شهری می پردازد.

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، دلبستگی به مکان ، بعد اجتماعی مکان ، فضاهای شهری