بهینه سازی رفتار لرزه ای قاب های خمشی فولادی با استفاده از تئوری تغییر شکل های یکنواخت

در روش های متعارف طراحی ساختمان ها ، نحوه توزیع بار جانبی در ارتفاع سازه معمولا با استفاده از پاسخ دینامیکی خطی تعیین می گردد، این در حالیست که سازه در حین وقوع زلزله های قوی جابجایی های بزرگی خواهد داشت و پاسخ خطی نشان دهنده رفتار واقعی سازه در هنگام زلزله نخواهد بود بنابر این استفاده از الگوی بار جانبی پیشنهاد شدهتوسط آیین نامه های طراحی لرزه ای متضمن استفاده بهینه از مصالح سازه ای بکار رفته در طراحی سازه نمی باشد. دراین مطالعه تلاش شده است با استفاده از تئوری تغییر شکل های یکنواخت که در آن با یکسان سازی پارامترهایعملکردی، مصالح سازه ای با یک روش عددی به تدریج از بخش های قوی تر سازه به قسمت های ضعیف تر آن منتقل شده تا زمانی که به یک تغییر شکل یکنواخت در سازه دست یابیم به عبارت دیگر قاب های خمشی فولادی با طبقاتمختلف تحت زلزله های متفاوت آنالیز تاریخچه زمانی شده و با استفاده از روش مذکور به تدریج عملیات بهینه سازی لرزه ای روی آنها انجام می گیرد و نهایتا نشان داده می شود که این قاب های بهینه شده رفتار لرزه ای بهتری نسبت به سازه هایی که به روش های متداول آیین نامه ای طراحی می شوند خواهند داشت

کلیدواژه ها:

تئوری تغییر شکل های یکنواخت ، آنالیز تاریخچه زمانی ، قاب های خمشی فولادی ، بهینه سازی لرزه ای