تصحیح ضریب شکل در طراحی بهینه جداسازهای لایه ای الاستومری

دراین تحقیق سعی شده است تابابررسی سختی جداسازهای مختلف بامقادیر قطر و ضخامت لایه مختلف سختی قائم سیستم جداساز بدست آمده ازروابط ایین نامه ای توسط مقادیر سختی قائم مدلهای ایجادشده درنرم افزار اباکوس تحت بررسی قرارگیرد برای رسیدن به اهداف این تحقیق 16مدل هندسی مختلف ازجداساز لایه ای ساخته شد نتایج نشان داد افزایش شعاع جداساز برای ضخامت مختلف لایه لاستیکی و درنتیجه افزایش ضریب شکل باعث افزایش سختی قائم میشود همچنین با افزایش ضخامت لایه جداساز شیب منحنی افزایش می یابد و این تاکیدی برموثرتر بودن افزایش شعاع سیستم جداساز درجداسازهای با ضخامت بیشتر می باشد همچنین سعی شده است تابه تحلیل یک لایه لاستیکی تنها با شکلهای دایروی و مستطیلی کرنش برشی حداکثر ایجادشده درلایه لاستیکی تحت فشار مورد بررسی قرارگیرد دراین بخش ابعادلایه لاستیکی طوری درنظر گرفته شده است که ضریب شکل لایه 5و20و30 گردد نتایج نیز نشانگر لزوم وارد کردن یک ضریب برای اصلاح ضریب شکل می باشد استفاده ازضریب اصلاح برابر یک تنها برای لایه های لاستیکی با ضریب شکل پایین مناسب می باشد و برای ضرایب شکل بالا این عدد میتواند بصورت ضریبی کاهشی برروی ضریب شکل جداساز وارد گردد

کلیدواژه ها:

جداسازلرزه ای ، تکیه گاه الاستومری ، طراحی بهینه ، اجزاء محدود