بررسی مفهوم محله و معیارهای پایداری آن در فرایند طراحی مسکن

به دنبال تغییر در شرایط و عوامل موثر در گسترش و توسعه شهری در دوران اخیر و با نیاز روز افزون به مسکن و عدم توجه به تامین بهترین کیفیت زندگی میان اقشار محله در محله های مسکونی انسان ساخت, طراحی براساس دستیابی به مسکن مطلوب در راستای بازگشت هویت و جایگاه محله, نحوه طراحی مسکن را به چالش کشیده است. به طوریکهتوسعه شهری محله محور در محیط های مسکونی بخش عمده ای از ادبیات شهرسازی سال های اخیر را به خوداختصاص داده و لزوم تعریف مفهوم محله در طراحی مسکن از اهمیت بالایی برخوردار است. عنوان این مقاله بررسی مفهوم محله و معیارهای پایداری آن در فرایند طراحی مسکن است. در این مقاله سعی بر آن است که به بررسی ابعاد گوناگون طراحی یک محله مسکونی پرداخته شود تا از طریق توجه و بازشناسی مقولات و نیازهای اجتماعی, فرهنگی وکالبدی در طراحی و با ایجاد اجتماعات سالم, پیوسته و پایدار مسکونی به برآورده سازی رضایت ساکنین بپردازیم . طراحی با این نوع نگاه سبب ارتقا کیفیت زندگی در مسکن و بازگشت هویت اجتماعی در بین اقشار محله خواهد شد. لذا برای رسیدن به هدف مورد نظر از روش توصیفی استفاده شده است که این روش شامل مطالعات کتابخانه ای می باشد.مطالعات و مبانی نظری محله با شیوه مطالعات کتابخانه ای و مراجعه به کتب و نشریات داخلی و خارجی و منابع نوشتاری در راستای موضوع تحقیق در نظر گرفته شده است.در این مقاله ابتدا در تدوین چارچوب مفهومی, به بررسی مفهوم و جایگاه محله و نقش محله در سکونت, اصول و معیارهای توسعه محله ای پایدار پرداخته و سرانجام به بررسی نتایج به دست آمده جهت طراحی مسکن با توجه به مفهوم محله پرداخته خواهد شد

کلیدواژه ها:

محله ، محیط مسکونی ، توسعه محله ای پایدار ، حیات شهری