بازآفرینی حس تعلق به مکان در بافت سنتی محله سرچشمه گرگان با رویکرد کالبدی

حس تعلق به مکان یک ویژگی غیر مادیست شامل مجموعه ای از خاطرات ذهنی، تجربیات فردی و جمعی و ویژگی های کالبدی که یک محیط را به فضایی خاص برای افراد خاص تبدیل می کند که بافت های سنتی این ویژگی را بهبهترین نحو نشان می دهند.در این پژوهش به برررسی حس تعلق مکان بافت سنتی محله سرچشمه گرگان که شامل بسیاری از بناهای باستانی از جمله امام زاده نور، خانه شفیعی ها و بسیاری از خانه های باستانی ارزشمند دیگر استمی پردازیم. در این پژوهش در تلاشیم تا با استفاده از مطالعات و اسناد کتابخانه ای، مشاهدات میدانی و مصاحبه با ساکنین و کسبه محل راهکارهایی جهت بازگرداندن ارزش های فرهنگی و اجتماعی منطقه ارائه دهیم زیرا با وجود تخریب روزافزون بافت های تاریخی و بی توجهی به آنها، تحقیقات گذشته در این زمینه نشان می دهد که بافت هایسنتی هنوز برای استفاده کنندگان از این محلات معنی دار است و حس تعلق فردی و جمعی به یک محله سنتی هنوز در افراد وجود دارد در نتیجه برای ایجاد و حفظ حس تعلق، شناساندن ارزشهای فرهنگی، اجتماعی، ابنیه ارزشمند و افراد سرشناس منقطه می تواند از جمله راهکار های موثر در ایجاد حس تعلق به این مکان ها در افراد باشد.

کلیدواژه ها:

حس تعلق ، مکان ، گرگان ، بافت سنتی ، محله سرچشمه