از اصول معماری پایدار تا طراحی فضاهای آموزشی

آموزش مسئلهای وسیع و پیچیده است که نقش تعیین کنندهای در سطح دانش و رشد و اعتلای فرهنگ هر جامعه دارد. کیفیت مطلوب آموزش وابسته به شیوه صحیح آموزش و داشتن فضاهای موزشی مناسب است. بطوریکه یکی ازعوامل موثر تربیتی در آموزش و پرورش نوین لازمه داشتن فضای معماری مناسب میباشد. با توجه به اهمیت طراحی فضاهای آموزشی و نقش مهم آن درجامعه و مشکلات ناشی از بحران زیست محیطی که حیات بر روی کره زمینرا تهدید میکند و نیز افزایش مصرف سوخت های فسیلی و استفاده بیش ازحد از سوخت های غیرقابل تجدیدپذیر،ضروری است طراحی فضاهایآموزشی براساس منابع انرژی پاک و قابل تجدیدپذیر در چرخه حیات بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در این میان معماری سهم به سزایی در خطر انداختن محیط زیست دارد و اگاهی به همین مسئله معماری پایداررا مورد توجه قرار داده، لذا طراحی معماری فضاهای آموزشی بر اساس معماری پایدار به بهتر شدن روند آموزش و کمک به نسل آینده تاثیر به سزایی خواهد گذاشت. هدف این نوشتار رسیدن به چهارچوبی نظری به منظور پاسخگویی به این مسئله است که چگونه میتوان فضای آموزشی را طراحی نمود که در آن استفاده از منابع فسیلی به حداقل رسید و نیزدرپایان عمر مفید خود بتوان از کالبد آن به عنوان منبعی برایایجاد سازه های جدید استفاده نمود. اساس این پژوهش بر مبنای روش کتابخانهای و اسناد و مدارک موجود جمع اوری گردیده است.

کلیدواژه ها:

فضاهای آموزشی ، آموزش و پرورش ، بحران زیست محیطی ، انرژی پاک