کیفیت زندگی به عنوان حیات بخشی مسیرپیاده راه دربافت فرسوده با تاکید برتوسعه اجتماع پذیر

بافت تاریخی شهرها کانون و هسته شهرها هستند حیات این بافت ها طی سده های گذشته پایه بسیای ازاداب و رسوم و حتی فرهنگ موجود و نیز رونق اقتصادی شهرومنطقه بوده است درواقع بافت تاریخی بازتاب سیرحرکتی تحول و دگرگونی نوع فرهنگ و معماری زمان را دردورانهای مختلف به نمایش می گذارد به نظر می رسد این مناطق به دلیل ضعف زیرساخت ها توسعه های جدید مشکلات معیشتی مردم مشکلات زیست محیطی الودگی ناشی ازرشد و گسترش حجم آوارها و زباله های شهری و عدم سهولت دسترسی مسیر رکود و عقب ماندگی را طی می کنند ازاین رو برای جلوگیری ازکاهش اهمیت بافتهای قدیم شهری اجرای برنامه های ساماندهی و بهسازی شهری امری ضروری است هدف ازاین پژوهش ارایه طرح بازافرینی و ساماندهی درجهت استحکام بخشی و سامان دهی جداره گذرها و ایجادامکانات ایمنی و رفاهی درما بین سایت امامزاده اسماعیل و قلعه نجفقلی خان ساماندهی گذرها و دسترسی ها کنترل شبکه معابر و تردد و طراحی پارکینگ های مناسب محلی دربافت و ارایه پیشنهاد و راهکارهایی به مدیریت شهری به منظور جلوگیری ازتخریب و مداخله غیراصولی دربافت که هم اکنون توسط سازمانهای مختلف انجام میگیرد

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، محور پیاده شهری ، شهرستان میانه ، امامزاده اسماعیل ، قلعه نجفقلی خان