تعامل معماری بومی و معماری پایدار در مناطق سرد و کوهستانی

هدف این مقاله ارزیابی اقلیم ،معماری بومی و پایدار مناطق سرد و کوهستانی میباشد که ضمن حفظ هویتهای فرهنگی در ساخت و ساز،کاهش مصرف منابع طبیعی، ارتقاء سطح زندگی همواره اصولی چون مردمواری، درونگرایی، استفاده از مصالح بومی و ... رعایت شده است.نتایج نشان میدهد کاربرد مصالح بومی و استفاده بهینه از زمین و محیط در ساخت و ساز بناها در نهایت دقت از جنبه اقتصادی باصرفه ،در صورتی که معماری مدرن این اقلیم باعث غفلت از مصالح و معماری بومی شده، بدین سان به ارتباط معماری بومی و تأثیر آن بر استفاده بهینه پتانسیلهای محیطی مناطق سرد و کوهستانی اشاره شده و به تبع آن به بررسی راهکارهای طراحی کالبد بناها متناسب با این اقلیم پرداخته شده است.روش تحقیق این نوشتار توصیفی تحلیلی و در جمع اوری اطلاعات از روش کتابخانه ای کمک گرفته شده است

کلیدواژه ها:

اقلیم ، معماری بومی ، مصالح بومی ، معماری پایدار