بررسی عدم تمایل بودن فرد درمحیط بارویکرد ادراکی - اجتماعی درجهت افزایش پیاده مداری

این پژوهش بابررسی عوامل موثردرادراک ازمحیط سعی دربسط و مشخص نمودن جایگاه دومولفه رفتاروادراک درادبیات معماری و شهرسازی دارد مطالعات اخیر نشات گرفته ازعلوم روانشناسی محیط نشان داده است که پاسخ به نیازهای موردانتظار هرفرددرمحیط پیرامونش ازرسیدن فرد به تضادها و بحرانهای اجتماعی و روانی جلوگیری می کند ازاین رو توجه به انزوای اجتماعی دورافتادگی ازاجتماع و محیط و انتظارات مختلف بین اجتماع و فرد ازمباحثی است که امروزه درفضای شهری بایستی موردتوجه قرارگیرد نوع تحقیق توصیفی تحلیلی است و روش گرداوری داده ها برمبنای مطالعات کتابخانه ای می باشد درنهایت باارایه راهکارها و سیاستهای اجرایی ارتقای محیط برمبنای افزایش فعالیت پیاده و حضورپذیری درمکان موردتوجه قرارگرفته است

کلیدواژه ها:

ادراک ، قابلیت های محیطی - اجتماعی ، پیاده مداری