بررسی سیل و توسعه شهرتهران

زمانی که تاریخچه سوانح طبیعی درشهرتهران را بررسی می کنیم اگرچه ب طور بالقوه زلزله میتواند اثار غیرقابل جبرانی درشهر تهران برجای گذارد لیکن تاکنون بیشترین میزان اسیب و خسارتهای جانی و مالی درشهرتهران دراثرسیل دررود دره های مختلف آن پدید آمده است براین اساس درتحلیلی زمانی ازسیلابهای تهران مشاهده میکنیم که فقط درسال 1366 درسیل تحریش حداقل 300نفر جان باختند و درسیل اخیر درکن نیز به همراه خسارت فراوان مالی 20ت ن ازشهروندان جان خود را ازدست دادند همین اسیب پذیربودن تهران دربرابر سیلاب است که باعث شده همواره این پدیده طبیعی اولویت اول درفعالیت های مقابله با سوانح طبیعی اززمان صفویه تاکنون باشد باورودرویکرد های مدرن برنامه ریزی شهری هرچند نحوه برخورد باسیلاب ازرویکرد تعاملی با آن باتوجه به گسترش شهربه دامن رود دره ها به رویکرد تقابلی تغییر یاف ولی اصل موضوع اسیب پذیر بودن شهر تهران هرگز تغییر نکرد دراین مقاله با اتکا به بررسی تاریخی سیلابهای شهرتهران و همچنین مجموعه اقداماتی که دردوره های مختلف جهت مقابله باسیل انجام شده به دنبال یافتن پاسخی برای عدم توفیق درتمام این تلاشها علیرغم صرف هزینه های گزاف بوده ایم و درانتهای مقاله نیز پیشنهاداتی در راستای شیوه صحیح تعامل با سیل این خطرهمیشگی تهران ارایه شده است

کلیدواژه ها:

سیل ، توسعه شهری ، طرح های کنترل ، حریم اکولوژیک