بررسی اصول امنیت و پیشگیری از جرم با استفاده از نظریه ی طراحی محیطی (نمونه ی موردی: محله ی سنگلج تهران)

در طی سال های اخیر از مهمترین موضوعاتی که مدنظر شهرسازان، برنامه ریزان و مدیران شهری قرار گرفته است، مبحث امنیت و ایمنی شهروندان می باشد. امنیت از نیاز به عدم احساس خطر در افراد نشات می گیرد؛ نیازی بنیادین در افراد، در حیطه ی زندگی شهری و اجتماعات انسانی آنها. فضاهای عمومی شهری به خصوص محله ها به عنوان یکی از اصلی ترین عرصه های فعالیت اجتماعی شهروندان، می توانند در صورت ایجاد بستری امن (چه ذهنی و چه عینی)، منجر به افزایش تعاملات اجتماعی، سرزندگی، حس تعلق و در نهایت ایجاد احساس رضایت و ارامش شوند. در این راستا بهره گیری از روشی منطقی، علمی و ازموده شده در جهت پیشگیری و کاهش وقوع جرم می تواند بسیار راهگشا و کارآمد واقع شود. لذا در این تحقیق اهداف ما بررسی موضوع امنیت با توجه به نظریه ی طراحی محیطی در کاهش جرایم شهری، ارتقاء امنیت و در نهایت بهبود کیفیت زندگی ساکنین محله ی سنگلج تهران، که از محلات بسیار اصیل، تاریخی و حایز اهمیت از لحاظ موقعیت مکانی است، می باشد. لذا در پی آنیم تا بدانیم مهمترین مولفه های اثرگذار بر ارتقای امنیت در محله سنگلج کدام ها هستند در این تحقیق روش گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات اسنادی و مطالعه ی منابع کتابخانه ای، توزیع پرسشنامه و مصاحبه با ساکنین محله سنگلج صورت گرفته که در نهایت با استفاده از روش تحلیل عاملی به تحلیل داده های استخراج شده از پرسشنامه پرداخته شده است. نتایج بدست آمده از این تحقیق حاکی از آن است که درصورت تعریف مناسب قلمروها به عنوان اثگذارترین مولفه ی ارتقاء دهنده ی امنیت از نظر ساکنین محله، امنیت محله ی سنگلج و به دنبال آن سطح کیفی زندگی ساکنین آن افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

اصول امنیت ساکنین ، محله ی سنگلج ، نظریه ی طراحی محیطی ، پیشگیری از وقوع جرم