تعیین شاخص های موثر بر کیفیت های فضایی محورهای پیاده مدار جهت ارتقا تعاملات اجتماعی (نمونه موردی: محله علیقلی آقا اصفهان)

فضاهای شهری پیاده مدار، مکان هایی برای حضور شهروندان و مشارکت آنان در زندگی جمعیشان هستند که پرداختن به کیفیات آن ها سرزندگیشان را به حداکثر می رساند. کمبود فضاهای باز پیاده محور و همچنین کیفیت نامطلوب فضاهای موجود از این جنس، درشهرهای کنونی سبب تضعیف تعاملات اجتماعی میان شهروندان شده است. همچنین با وجود اینکه پیاده روی بخشی از همه سفرهای شهری است، نیازهای پیاده ها در اکثر فضاهای شهری نادیده گرفته می شوند. بنابراین اهمیت و توجه به عابر پیاده و مناسب سازی محیط شهری برای حضور وی در فضاهای شهری از چالش های پیش رو در کلانشهرهای امروز ماست. پژوهش حاضر تحقیقی علمی- کاربردی است. به عبارتی با استفاده از ادبیات تحقیق و اندیشه های متخصصین و نظریه پردازان در راستای حل مشکلات موجود در بافت تاریخی محله ی علیقلی آقا اصفهان است. این تحقیق به لحاظ ماهیت در دسته بندی روش توصیفی- تحلیلی جای دارد. برای نظرسنجی و اطلاع از نظرات شهروندان در رابطه با فضاهای شهری از تکنیک پرسشنامه استفاده شده که جهت کمی کردن شاخص های مورد بررسی از پرسشنامه با طیف لیکرت و جهت رتبه بندی آن ها بر اساس میزان اهمیتشان از دیدگاه ساکنان و رهگذران محله از آزمون فریدمن در نرم افزار SPSS استفاده می شود. همچنین جهت به دست آوردن حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده می شود. هدف از این پژوهش، ارزیابی و اولویت بندی شاخص های تاثیر گذار بر ایجاد مسیرهای تردد پیاده به منظور ارتقاء تعاملات اجتماعی است.

کلیدواژه ها:

محورهای پیاده ، پیاده راه ، کیفیات فضایی ، تعاملات اجتماعی ، محله علیقلی آقا