تبیین جایگاه معماری سبز با بهره گیری از الگوهای طراحی پایدار

رشد عظیم تقاضای انرژی در سراسر جهان و استفاده گسترده از انرژی فسیلی سبب تغییرات گسترده زیست محیطی شده است.در این بین سهم بخش ساختمان در مصرف نهایی انرژی و ایجاد تغییرات زیست محیطی سهم چشمگیری می باشد. تغییراتیکه با توجه به معیارهای زیست اقلیمی و پایداری پدید میآیند ، هر روز اهمیت بیشتری می یابند. سخن از پایداری در معماری را می توان به تصور و طراحی ساخت و ساز های آینده تعبیر کرد آن هم نه تنها با پایداری فیزیکی ساختمان ، بلکه با پایداری و حفظ سیاره و منابع انرژی آن . بدین ترتیب این گونه به نظر می رسد که پایداری را بر پایه الگویی تصور کرد که در آن موادو منابع در دسترس ، بیش از هدر دادن یا نادیده گرفتنشان ، با کارایی بیشتری به کار گرفته شوند . در این مقاله سعی بر این است با استفاده از منابع کتابخانه ای ضمن پرداختن به اصول طراحی پایدار در معماری و تعاریف ومفاهیم مربوط به آن، فرآیند طراحی پایدار را نیز بررسی کرده و به مقایسه طراحی پایدار با طراحی مدرن می پردازیم تا در نهایت ویژگی هایی را استخراج نماییم که در جهت اهداف موضوع بحث است

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، ساختمان سبز ، طراحی پایدار ، معماری پایدار