مقایسه اثر تنش شوریNaCl بر عملکرد گل، اسانس و درصد کامازولن ژنوتیپ های برترگیاه دارویی بابونه Matricaria recutita L
محل انتشار: کنفرانس بین المللی توسعه پایدار، راهکارها و چالش ها با محوریت کشاورزی، منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 772
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSDA01_0813
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394
چکیده مقاله:
گیاه دارویی بابونه با نام علمیMatricaria recutita L.از تیره کاسنیAstraceaeو یکی از نه گیاه دارویی مهم دنیا است که در صنایع دارویی، غذایی، آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرار میگیرد. شوری در خاک یا آب یکی از تنشهای اصلی و از مهمترین موانع محدود کننده تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمهخشک است . این پژوهش بهمنظور بررسی عملکرد گل، عملکرد اسانس و درصد کامازولن در سه ژنوتیپ برتر بابونه، تحت اثر سطوح مختلف شوری در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان بهصورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و دو فاکتور شوری و ژنوتیپ طی سال زراعی91-92 اجرا گردید فاکتور اصلی شامل سطوح شوری شاهد، 6و9و12 دسی زیمنسبرمتر و فاکتور فرعی شامل ژنوتیپهای اصفهان، اهواز و شیراز بود. با توجه به نتایج بدست آمده از تجزیه واریانس، وزن تر و وزن خشک گل در هکتار در اثر بر هم کنش شوری و ژنوتیپ در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. بیش ترین وزن تر و وزن خشک گل در هکتار در ژنوتیپ اصفهان در اثر تیمار شاهد و کمترین آن در ژنوتیپ شیراز و تحت اثر تیمار شوری 6 دسی زیمنس بر متر دیده شد. عملکرد اسانس در اثر ژنوتیپ در سطح احتمال 1درصد معنی دار شد. درصد کامازولن در اثر ژنوتیپ در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. بیشترین عملکرد اسانس و درصد کامازولن در ژنوتیپ اصفهان مشاهده شد. میتوان بیان کرد که گیاه بابونه، گیاهی مقاوم به شوری است و تنش شوری را تا 12 دسیزیمنسبر متر تحمل می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه گذاری
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران
فروغ مرتضایی نژاد
استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
حسین زینلی
استادیار، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان،
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :