بررسی مقایسه ای تنوع شکم پایان در اعماق متفاوت در سواحل چابهار

نمونه برداری از رسوبات سواحل چابهار، رمین ، لیپار و کچو به منظور بررسی تنوع شکم پایان در اعماق مختلف از بهار لغایت زمستان 29بوسیله گرب ون وین انجام شد . سه شاخص اکولوژیم مبتنی بر تراکم جمعیت شکم پایان شامل مارگالف ، شانون و اونس مورد محاسبه قرار گرفتند بطوریکه میانگین شاخص شانون در تمام مناطق در بهار در عمق 5و 10و15متری به ترتیب 0/51و0/90و1/09درتابستان 1/11و1/09و1/06 درپاییز0/98 و0/97 و1/40 درزمستان 1/38و1/20و1/09 میانگین شاخص مارگالف درتمام مناطق دربهار 1/0و2/31و2/97 درتابستان 3/84و3/12 و 2/29 درپاییز 2/83 و 2/82 و 3/13 درزمستان 4/12 و 3/12 و 2/35 بدست آمد میانگین شاخص اونس نیز در تمام مناطق در اعماق5و10و15متری به ترتیب دربهار 0/40و0/40و0/41 درتابستان 0/42و0/41و0/42 درپاییز 0/43و 0/41و0/41 و درزمستان 0/40 و 0/37 و 0/40 محاسبه شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که از دیدگاه شاخص مارگالف کل مناطق مورد مطالعه از نظر غنای گونه ای در وضعیت مطلوب بسر میبرد ولی از دیدگاه شاخص شانون که مبتنی بر توزیع گونه ها و اونس که مبتنی دو فاکتور توزیع و غنای گونه ای می باشد کلیه مناطق تحت استرس می باشند

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، شکم پایان ، شانون ، مارگالف ، اونس