ارائه مدلی برای توسعه گردشگری عشایری مطالعه موردی : عشایر بختیاری

عشایر ایران، اقوامی هستند که در گذر از قرن ها زندگی دسته جمعی، به شیوه ای زیبا و باورنکردنی، ساختار فرهنگی و اجتماعی خود راحفظ کرده و در عصر تکنولوژی، عنوان دیدنی ترین جاذبه را به خود اختصاص داده اند.کوچ عشایر، به طور قطع یکی از زیباترین جاذبههای گردشگری ایران محسوب می شود، جاذبه ای خاص که با برنامه ریزی اصولی، می تواند سهم عمده ای از درآمد گردشگری را به خوداختصاص دهد. توریسم در قالب الگوهای فضایی خاص به وجود می آید، و یکی از این الگوها گردشگری عشایر است . شلوغی بیش از حد شهر های صنعتی ،آلودگی های محیط زیست شهری اعم از آلودگی های هوا و صوتی و همچنین نیاز به تمدد اعصاب و استراحت موجب شده است که انسان از هر فرصتی برای پناه بردن به دامان طبیعت و یا لذت بردن از آثار هنری و باستانی استفاده نماید و خستگیزندگی روزمره را از تن خود خارج نماید. از سوی دیگر به منظور توسعه پایدار عشایری و برخورداری عشایر از معیشت پایدار، می توان از فعالیتهای مکمل دامپروری در مناطق عشایری بهره گرفت که در این میان توریسم عشایری، امکان افزایش درآمد خانوارهای عشایری، اشتغالزایی و جلوگیری از مهاجرت های عشایری را در بستر بهبود کیفیت زندگی و توزیع متعادل خدمات وتسهیلات رفاهی در مناطق عشایری فراهم می کند. برخورداری مناطق کوچ ایل بختیاری از جاذبه های طبیعی، منابع و پتانسیل های اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی، التزامی در توسعه توریسم عشایری به شمار می رود. این پژوهش که از نوع توصیفی - پیمایشیمیباشد با هدف تدوین استراتژی های توسعه گردشگری عشایری انجام گرفته و بررسیها بر اساس تکنیک SWOTا نجام شده است با استفاده از این تکنیک نقاط قوت ، نقاط ضعف ، فرصتها و تهدیدات تدوین شده است . و در نهایت 1١ استراتژی در جهت توسعه توریسم عشایری ارائه شده است . با توجه به رتبه بندی استراتژیهایsoدر اولویت قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

گردشگری عشایر ، ایل بختیاری ، تکنیکSWOT