موانع تصمیم گیری راهبردی در شرکت های کوچک و متوسط: اهمیت انگیزه های مدیران

شواهد اکادمیک و تجربی بی شماری دلالت بر تاثیر مثبت برنامه ریزی راهبردی بر ارتقاء عملکرد شرکت ها دارد. اما با این وجود، بسیاری از شرکت های کوچک و متوسط دچار ضعف برنامه ریزی هستند و علت آن نیز به خوبی روشن نیست. این مقاله رویکرد متداول در فهم این مساله را که مبتنی بر شناسایی موانع کسب و کار برای برنامه ریزی است مورد نقد قرار داده و با بهره گیری از تحقیقات صورت گرفته در میان شرکت های عضو در اتاق بازرگانی تهران نتیجه می گیرد که برای بسیاری از شرکت های کوچک و متوسط که توسط مالکان خود اداره می شوند، عملکرد بهتر، دامنه ای وسیعتر از تراز سود و زیان شرکت را در بر می گیرد. مواردی از قبیل خودمختاری، رضایت فردی و شیوه زندگی مالکان. از اینرو برنامه ریزی راهبردی کمتر مورد استفاده اینگونه مدیران قرار گیرد که خود مالک کسب و کار خود هستند و تحت تاثیر انگیزش های فوق قرار داند.این مقاله در برگیرنده نگاهی متفاوت به موضوع تصمیم گیری راهبردی است و در خاتمه با تاکید بر اهمیت نقش مدیران در شکل گیری تصمیمات راهبردی، با ارائه پیشنهاداتی برای اصلاح رویکرد متداول در تحقیقات، امیدوار است نتایج اینگونه تحقیقات ضمن ارتقاء عملکرد شرکت ها، رضایت مدیران و صاحبان آن را نیز فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

شرکت های کوچک و متوسط ، برنامه ریزی راهبردی ، انگیزش ، رشد ، موانع برنامه ریزی