اولویت بندی عوامل بازدارنده درتوسعه فناوری نانو در ایران

دراین مقاله بااستفاده از روش شناسی مدلسازی ساختاری تفسیری، ارتباط میان موانع دستیابی به توسعه فناوری نانو در ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است شناخت موانع برسرراه توسعه فناوری نانو و ارتباط ساختاری میان آنها می تواند زمینه رشد را در ارتباط موثر بین دولت، دانشگاه و صنعت کشور فراهم سازد. اما عمده پژوهشهای انجام شده دراین حوزه محدود به شناسایی موانع به طور مستقل می باشد در حالیکه تعیین ارتباط میان آنها می تواند امکان رفع مانع را با حذف مانع دیگر فراهم سازد. هدف ازانی مقاله این است که با استفاده از روش شناسی مدلسازی ساختاری، تفسیری که به عنوان ابزاری برای اعمال دستورات عمل می کند و جهت را در هنگام پیچیدگی روابط میان عناصر یک سیستم، مشخص می سازد. مختصات موانع را براساس قدرت سوق دهندگی و میزان وابستگی تعیین و در نهایت مدلی مفهومی برای دستیابی به توسعه فناوری نانو درایران ارائه و مورد تجزیه و تحلیل قرا رداد. مدل مذکور می تواند در اجرای فرایند مدیریت استراتژیک تکنولوژی بکارگرفته شود.

کلیدواژه ها:

فناوری نانو ، روش شناسی مدلسازی ساختاری تفسیری ، مدیریت استراتژیک تکنولوژی