رابطه ساختار هیأت مدیره با مشارکت آن در کنترل راهبردی

موفقیت پایدار سازمان به واسطه توانایی آن در تطابق مستمر با بستر درونی یا بیرونی است کنترل راهبردی به عنوان عنصری از مدیریت راهبردی ، سازوکاری است که این هم آوایی همیشگی را ممکن می سازد در سلسله مراتب تصمیم گیری سازمان، هیات مدیره در صدر قرار دارد ازاین رو نقش هیات مدیره در فرایندهای راهبردی سازمان و به تبع آن کنترل راهبردی انکارناپذیر است نقشی که تا به امروز به صورت عملی و تا حدودی نظری از آن دریغ شده است این مقاله به دنبال تبیین رابطه بین ساختار یا به عبارتی دیگر بعد ساختاری هیات مدیره و مشارکت آن در کنترل راهبردی سازمان است. برای این هدف ابعاد مختلف کنترل راهبردی با استفاده از مطبوعات راهبرد تعیین می گردند. همچنین با مروری بر پیشینه بحث هیات مدیره در ادبیات مدیریت راهبردی ابعاد و مولفه های آن به دست می آید. پس از تقسیم بندی ابعاد، به بعدی به نام بعد ساختاری و اثر آن بر کنترل راهبردی پرداخته می شود. در نهایت مدل نقش ساختار هیات مدیره در مشارکت گروه فوق در کنترل راهبردی به دست می آید و فرضیه هایی مبتنی بر مدل مذکور تعیین میشود.

کلیدواژه ها:

کنترل راهبردی ( استراتژیک) ، هیات مدیره ، ساختار هیات مدیره ، ایران