مدیریت بحران های طبیعی

امروزه مدیریت بحران در مورد تمام بلایای طبیعی در سراسردنیا پیشرفت چشمگیری داشته است و همواره سعی شده تا با استفاده ازپیشرفته ترین وسایل و امکانات، قدرت شگرف طبیعت را مهار کرد، و آن را به کنترل درآورد. بلایای طبیعی در کشور ایران کمتر مورد توجه و مطالعه قرار گرفته است و تاسیس بسیاری از امور زیربنایی و تاسیسات بدون توجه به آنها انجام می پذیرد. که نتیجه آن، تحمیل صدمات جانی و مالی بسیار و صرف هزینه های انسانی و اقتصادی زیادی در این خصوص بوده است. در این تحقیق سعی شده است به نقش اساسی و بنیادی مدیریت بحران در هنگام وقوع بحران های طبیعی و تاثیر این مدیریت در کاهش خسارات جانی و مالی مشخص گردد. برای مدیریت بحران در هنگام وقوع بحران می بایست ابتدا پارامترها و عوامل موثر در وقوع این پدیده ها تعیین و مورد بررسی قرار گیرند و سپس مناطق و مکان ها و تاسیساتی که ممکن است دراثر بروز این پدیده ها مورد آسیب واقع شوند مشخص شوند و سپس با ارائه یک برنامه مدیریتی سعی شود تا از تاثیر عوامل موثر در بحران ها کاسته شود. هدف از انجام این تحقیق در واقع مدیریت، جهت کاستن خطرات ناشی از وقوع بحران می باشد. با استفاده از دو روش می توان به مدیریت بحران در زمینه وقوع بحران های طبیعی مورد پرداخت. روش اول با استفاده از داده های زمینی و شناسایی مناطق بحران خیز و پرخطر و روش دوم شناسایی پارامترهای انسانی موثر در وقوع بحران ها و سپس با ارائه یک مدل مدیریتی بر روی این دو نوع پارامتر می توان به اهداف ذیل رسید: 1- کاهش خسارات جانی و مالی ناشی از بحران و حفظ تاسیسات و منابع واقع شده در منطقه خطر با استفاده از ارائه راهکارهای کنترل بحران، 2- برنامه ریزی جهت دوری از مناطق پرخطر.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، مناطق بحران خیز ، وقوع بحران ، کنترل بحران ، منابع زیرساختی