ضرورت بازرسی بر مبنای ریسک، مشکلات و راهکارهای اجرای آن در صنعت نفت ایران

محصول اصلی ارزیابی ریسک، برنامهای است که در آن چگونگی مدیریت ریسک تجهیزات مشخص شده است. این برنامه، نقاط یا تجهیزاتی را که ریسک آنها از لحاظ ایمنی/ سلامت/ محیط زیست و یا از نقطهنظر اقتصادی زیاد است را نشان میدهد. همچنین در این برنامه دستور العمل بازرسی موثر برای کاهش ریسک به همراه ریسک بدست آمده، پس از اعمال این دستور العمل ارائه میشود. حداقل نتیجه به کارگیری روش بازرسی بر مبنای ریسک اینست که، میتواند اطلاعات بسیار مفیدی در مورد ریسک فعلی تجهیزات را ارائه دهد. در صورتی که دستور العملهای ارائه شده در برنامه بازرسی بر مبنای ریسک نیز به خوبی اجرا شوند، خواهیم توانست ریسک تجهیزات را نیز کاهش دهیم. از طرفی برنامه حاصل از ارزیابی ریسک، تجهیزاتی را که ریسک آنها در سطح قابل قبول و یا کمتر از آن است را نیز نشان میدهد. این دسته از تجهیزات نیاز به توجه کمتری داشته و میتوان بازه زمانی بین بازرسی آنها را زیاد کرد. این کار علاوه بر اینکه هزینههای بازرسی را کاهش میدهد، باعث خواهد شد که فعالیتهای بازرسی بر روی تجهیزات با ریسک زیاد متمرکز شود؛ مطمئنا تمرکز بر روی حجم کمتری از تجهیزات باعث افزایش دقت فعالیتهای بازرسی نیز خواهد شد. استفاده از بازرسی بر مبنای ریسک، وسیلهای برای بهبود مستمر برنامه بازرسی از تجهیزات را فراهم نموده و کاهش سیستماتیک ریسک آنها را بدنبال خواهد داشت. همچنین میتوان از نتایج بازرسی بر مبنای ریسک به عنوان ابزاری برای برنامه ریزی سالانه سازمان استفاده کرد؛ به گونهای که با استفاده از آن، منابع و بودجه لازم برای اینکه تجهیزات در سطوح قابل قبولی از ریسک و کارآیی عمل کنند را مشخص نمود. با توجه به مزایای روش بازرسی بر مبنای ریسک، اخیرا در ایران نیز توجه بیشتر مدیران و بازرسان فنی را به خود جلب کرده است. اجرای بازرسی بر مبنای ریسک در صنعت نفت ایران با موانع و مشکلات خاص خود روبرو است. در این مقاله برآنیم تا ضمن تبیین ضرورت اجرای بازرسی بر مبنای ریسک، به بررسی مشکلات موجود در زمینه اجرای این روش و ارائه راهکارهای مناسب بپردازیم.

کلیدواژه ها:

بازرسی بر مبنای ریسک ، مدیریت ریسک ، مکانیزم تخریب ، کارایی روش بازرسی