بررسی تاثیر ریسک پذیری افراد بر پذیرش سیستم های پرداخت سیار(مطالعه موردی : شعب منتخب بانک صادرات شهر شیراز سال 1392)

پژوهش حاضر در صدد بررسی ریسک پذیری بر پذیرش سیستم های پرداخت سیار، و سنجش میزان تاثیر این عامل است.مدل مورد استفاده بر اساس تئوری انتظار است که ریسک پذیری تصمیم گیرندگان و تاثیر آن بر بازدهی تصمیمات را شامل می شود.نوع پژوهش کمی است و با استفاده از شیوه پیمایش انجام گرفته است. داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه به صورت طیف لیکرت طراحی شده جمع آوری شده است. جمعیت آماری مشتریان بانک صادرات شیراز هستند که از میان آن ها حجم نمونه 282 نفری با استفاده از نمونه گیری ساده انتخاب شدند. اعتبار گویه های پژوهش با استفاده از روش اعتبار صوری تعیین شد و برای اندازه گیری پایایی آن ها با استفاده از نرم افزار spss ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. برای بررسی روابط متغیرها از آزمون های آماری مناسب در سطح تحلیل دو متغیره استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین بعد ریسک و پرداخت سیار رابطه معناداری از نوع مثبت وجود دارد. به عبارتی هرچه میزان ریسک پذیری افراد افزایش یابد، امکان استفاده از سیستم های پرداخت سیار نیز بیشتر می شود.همچنین تاثیر عواملی چون سن و تحصیل بر بعد ریسک نیز در این پژوهش قابل مشاهده است. بین متغیر سن افراد پاسخگو و ریسک پذیری تفاوت معناداری از نوع منفی وجود دارد،به عبارتی هرچه از سن افراد کاسته می شود ریسک پذیری آنها بیشتر می شود که نشان دهنده یک رابطه معکوس است. همچنین بین متغیر میزان تحصیلات و ریسک پذیری تفاوت معنادار از نوع مثبت وجود دارد، بدین معنی که هر چه میزان تحصیلات افراد بیشتر باشد ریسک پذیری آنها بیشتر است.نتایج تحقیق نشان داد که گرایش مردم در استفاده از سیستم های سیار در حال افزایش است.

کلیدواژه ها:

بانک صادرات ، بانکداری الکترونیک ، پذیرش پرداخت سیار ، ریسک پذیری