ارزیابی الگوهای برنامه ریزی توسعه فضایی و نقش آنها در ایجاد و گسترش سکونتگاه های غیررسمی مطالعه موردی: کلانشهر تبریز

اصولا رشد سکونتگاه های غیررسمی و نامنظم و شکل گیری جزیره های فقر درحاشیه و درونشهرها به دلیل حذف اقشارکم درامد ازنظام برنامه ریزی با لحاظنکردن آن ها به صورت فعال و به عنوان گروه های هدف درسیاست گذاری هاست کارشناسان نیز معتقدند که دلیل اصلی به وجود آمدن سکونتگاه های غیرمجاز کاستیهای موجود درسیستم مدیریت شهری و برنامه های توسعه شهری است درکلانشهرتبریز نیز اسکان غیررسمی پدیده ای است که درکنارسایرعوامل برمشکلات زیست محیطی و ناپایداری این کلانشهرافزوده است مطالعات انجام شده نیز نشان میدهد که حل مشکلات اسکان غیررسمی تنها صرف هزینه و بودجه نیست بلکه نیازمند مدیریت بخردانه شهری برای سامان بخشی و امادگی پذیرش اسکان کم درامدها درشهر است لذا دراین مقاله سعی برآن است که ضمن ارزیابی الگوهای برنامه ریزی توسعه فضایی رویکرداین طرح ها را دررابطه با ایجادوگسترش سکونتگاه های غیررسمی کلانشهر تبریز بررسی شود