ارزیابی غلظت فلزات سمی سنگین و تغییرات آنها در رودخانه زاینده رود (اصفهان )

زاینده رود یکی از مهمترین رودخانه هایی است که در بخش مرکزی ایران جریان دارد. آب این رودخانه برای اهداف کشاورزی، صنعتی و آب آشامیدنی استفاده می شود. رشد قارچ مانند صنایع در جوانب رودخانه مانند کارخانه ذوب آهن اصفهان، نیروگاهها، پالایشگاه و مجتمع های پتروشیمی، کارخانه های سیمان، صنایع متالورژی و فلزکاری، رنگرزی و فعالیت های معدن کاری منجر به تخلیه فاضلاب آنها مستقیم یا غیر مستقیم به رودخانه می شود. در این مطالعه غلظت فلزات سنگین مانند (Cd, Cu, Mn, Fe, Zn, Pb, Ni, Cr, V, Mo, As ) در آب رود خانه زاینده رود تعیین شد . نمونه ها از 12 ایستگاه در طول رود خانه زاینده رود از باغ بهادران تا اصفهان برداشت و غلظت فلزات سنگین موجود در آنها بعد از هضم اسیدی و آنالیز بروش ICP-MS معین شدند. غلظت ماکزیمم این فلزات 8/3، 3/8، 1036 و 14/5 میکروگرم بر لیتر بترتیب برای : روی، آهن، نیکل و مس به دست آمد. نمونه های با بیشترین غلظت عناصر سنگین از ایستگاه هفتم، نهم، یازدهم و دوازدهم بدست آمدند. غلظت فلزات سنگین در ایستگاه های مختلف این رود خانه متفاوت بود. آنالیزها، نقاط بحرانی رودخانه از نظر غلظت فلزات سنگین و همچنین نقاطی که نیاز به کنترل بر روی آنها وجود دارد را مشخص ساختند.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، فلزات سنگین ، زاینده رود ، غنی شدگی ، حد مجاز