بررسی اثرات زیست محیطی مزارع کشت برنج بر کیفیت آب رودخانه زاینده رود

نیاز بخش کشاورزی جهت تولید برنج به آب فراوان، باعث گردیده گزینه کشت برنج در حاشیه زاینده رود به عنوان یک راهکار مناسب جهت افزایش تولید این محصول مدنظر قرارگیرد. اما ازسویی زه آبهای کشاورزی(حدود 70 درصدآب مصرفی)حاوی املاح محلول، بقایای سموم دفع آفات نباتی و کودهای شیمیایی میباشند. برهمین اساس در این مطالعه پارامترهای تعیینکننده کیفیت آب رودخانه زاینده رود در پنج ایستگاه هیدرومتری(قلعه شاهرخ،سد تنظیمی،پل زمانخان، پلکله ولنجانات) اندازه گیری و مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. بطوریکه نتایج حاصل بیانگر نیاز به مدیریت صحیح و نظارت دقیق بر هرزآبهای مزارع کشت برنج است، که میتوانند تا حد زیادی بهبود کیفیت آب رودخانه را در پایین دست فراهم نمایند.

کلیدواژه ها:

زاینده رود ، اثرات زیست محیطی ، کشت برنج ، کیفیت آب ، آلودگی