هویت و حس تعلق مکانی در عرصه ها و فضاهای جمعی

هویت بر وجوه مختلفی دلالت دارد وجوهی که هرکدام بنا به شرایط نمود پیدا کرده و به تدریج در بستر خود رشد می نمایند هویت امری اتصالی تدریجی و متصل به زمان است و از این رو پویاست بنابراین معیار سنجش میزان هویت دار بودن یک فضا میزان ارزش بخشی و تاثیر گذار بودن نمادهای هویتی موجود در تعامل با زندگی جاری و رو به جلو مردم در آن فضا می باشد و نه صرف وجود مجموعه ای از نمادهای هویتی تاریخی و جغرافیای هویت امری است که در فضای جمعی به سبب وجود معنا بخشی مبتنی بر تجربه و تعامل افراد با محیط بیشتر از فضاهای عمومی که مبتنی بر حضور و استفاده کاربران می باشد مطرح می شود به عبارت دیگر فضای جمعی فضای عمومی ای می باشد که در آن مقوله هویت و تعلق مکانی به سبب تجربه گرایی خاطره سازی و در نهایت معنا بخشی فردی و یا جمعی بروز پیدا می کند برای انطباق دقیق تر مبانی مطرح شده با واقعیت محور خیابان انقلاب به عنوان نمونه مورد مطالعه مطرح می گردد و شاخص های حضور مردم در فضاء مطالبات اجتماعی خاطرات جمعی و سرزندگی بعد از ارایه تعریف و مفهوم آنها مورد بررسی قرار می گیرند در نتیجه محور خیابان انقلاب دارای این شاخصه ها بوده و به عنوان نمونه مناسبی از وجود و حس تعلق مکانی در فضاهای جمعی مطرح می گردد

کلیدواژه ها:

هویت ، خیابان انقلاب ، فضای جمعی