تاثیر کودهای آلی و اسید سالیسیلیک بر درصد اسانس و برخی خصوصیات مورفولوژیک گیاه دارویی بادرنجبویه ( Melissa officinalis L. )

بادرنجبویه گیاهی دارویی است که اسانس آن کاربرد فراوانی در صنایع دارویی، غذایی و بهداشتی داشته و همچنین دارای ترکیب اسید رزمارینیک میباشد که امروزه بر علیه ویروس HIV1 و درمان بیماری ایدز مورد استفاده قرار میگیرد. در این تحقیق اثر کودهای آلی(کود گاوی، گوسفندی، ورمی کمپوست و خاکبرگ) و محلول پاشی با اسید سالیسیلیک (SA) در غلظت های 0، 2-10 و 4-10 و 6-10 مولار بر روی درصد اسانس و برخی متابولیت های ثانویه گیاه دارویی بادرنجبویه بررسی شد. آزمایش در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به صورت گلدانی صورت گرفت. متغیرهای اندازه گیری شده شامل درصد اسانس، میزان فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی بود. اسانس گیری توسط کلونجر و میزان فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی توسط اسپکتروفتومتر انجام گرفت. نتایج نشان داد کودهای آلی و کاربرد اسید سالیسیلیک بر درصد اسانس، میزان فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی تفاوت معنی داری داشت. بر اساس نتایج مقایسه میانگین ها، حداکثر درصد اسانس(0/536 درصد) در تیمار کود گاوی و غلظت 2-10 مولار SA و کمترین مقدار آن (0/203 درصد)مربوط به تیمار کودهای گاوی و گوسفندی بدون کاربرد SA بدست آمد.بیشترین میزان خشک پیکره رویشی در بستر محتوی کود گاوی و کاربرد SA در غلظت 2-10مولار و کمترین میزان آن در تیمار ورمی کمپوست و کاربرد اسید سالیسیلیک 2-10مولار تولید گردید. در مجموع نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که استفاده از کودهای آلی و اسید سالیسیلیک میتواند نقش موثری در افزایش عملکرد و تولید متابولیت های ثانویه در گیاه دارویی بادرنجبویه داشته باشد .

کلیدواژه ها:

اسانس ، بادرنجبویه ، کلروفیل ، کشاورزی زیستی