بررسی اثر تیمارهای هورمونی اسید جیبرلیک، کینتین، سالیسیلیک اسید بر صفات رویشی (برگ) زعفران زراعی (Crocus sativus L.)

زعفران با نام علمی Crocus sativus L گیاهی علفی، چند ساله از خانواده زنبقیان است. این گیاه از مهم ترین گیاهان دارویی و ادویه ای و عطری است که نقش مهمی در صادرات غیر نفتی دارد. ارزش کیفی آن به خاطر وجود متابولیت های ثانویه آن شامل ترکیبات زرد رنگ کروسین مسئول رنگ زعفران، مواد تلخ پیکروکروسین مسئول طعم و سافرانال مسئول عطر و بوی آن می باشد. این گیاه علاوه بر ایران در مناطق دیگری از جهان از جمله اسپانیا، هند، یونان، آذربایجان، مراکش، ایتالیا و در سال های اخیر نیز در افغانستان کشت می شود ولی عملکرد آن در ایران در مقایسه با دیگر کشورها و هم چنین اسپانیا دومین کشور تولید کننده زعفران پایین است، به همین منظور این آزمایش که به صورت فاکتوریل، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی باسه فاکتور هورمونی اسید جیبرلیک در سه سطح(200، 100، 0) سالیسیلیک اسید در سه سطح (100، 50، 0) و کینتین در سه سطح (20، 10، 0) قسمت در میلیون و در سه تکرار می باشد اجرا شد. محلول پاشی در اسفند ماه به فاصله 15 روز یک بار در سه نوبت بر روی بوته های سبز زعفران انجام شد. نتایج نشان داد که اثر متقابل سه هورمون توام با یکدیگر در سطح احتمال یک هزارم درصد بر تعداد برگ، وزن خشک برگ، سطح برگ و در سطح احتمال یک درصد بر کلروفیل a و کل معنی دار شده است. بر این اساس مقایسه میانگین حاصل از آن ها نشان داد که تیمار 200ppm جیبرلیک اسید با 100ppm سالیسیلیک اسید توام با یکدیگر بیش ترین تعداد برگ و وزن خشک برگ را داشته است. تیمار 50ppm سالیسیلیک اسید با 10ppm کینتین توام با یکدیگر بیش ترین سطح برگ را داشته است. در مورد کلروفیل a و کل تیمار 100ppmجیبرلین با 100ppm سالیسیلیک اسید و 20ppm کینتین بیش ترین مقدار را نسبت به شاهد دارا بوده است.

کلیدواژه ها:

زعفران ، جیبرلیک اسید ، اسید سالیسیلیک ، کینتین ، برگ ، کلروفیل