بررسی کاربرد و تأثیراستفاده از داده کاوی در حوزه مسکن در ایران

مسکن، در کشور ایران، یکی از حوزه هائی است که دارای معضلات عدیده است. در کنار عوامل اقتصادی کلان و عقب ماندگی عرضه ازتقاضا در طی سالیان گذشته؛ همچنین موانع سخت افزاری مانند کمبود تولید برخی از مصالح ساختمانی؛ عواملی نرم افزاری نیز در نابسامانی حوزه مسکن دخالت دارند که هرچند ممکن است به عنوان عوامل فرعی مطرح باشند لکن از ضریب تاثیر به سزائی برخوردارند. این عوامل نرم افزاری مجموعه ای از عوامل هستند که همگی ریشه در عدم استفاده صحیح از داده ها در این حوزه دارند. مهمترین نقص در استفاده صحیح از داده در این حوزه عدم ثبت و نگهداری داده های مرتبط در یک پایگاه داده ای یکپارچه می باشد. با گسترش به کارگیری فناوری اطلاعات در حوزه ها ی مختلف مرتبط، مانند ایجاد کد واحد کالا در سطح ملی؛ بستر به کارگیری تکنیکهای داده کاوی مانند خوشه بندی، به منظوربخش بندی متقاضیان مسکن، بخش بندی انواع مسکن به مسکن های درجه یک، دو و سه براساس اطلاعات استاندارد شده و ثبت شده در پایگاه داده ای یکپارچه ملی و متعاقب آن استاندارد کردن فرایند قیمت گذاری براساس این بخش بندی ها و عوامل موثر بر تغییر قیمت فراهم شده است. در این مقاله یک مدل داده کاوی مبتنی بر درخت تصمیم، مشخصاٌ بر اساس الگوریتم CHAID ، به منظور بخش بندی انواع مسکن و متقاضیان آنها، ارائه شده است تا به عنوان یک سیستم پشتیبان تصمیم در این حوزه مورد استفاده قرار گیرد. همچنین نتایج حاصل از به کارگیری داده کاوی در این حوزه و تاثیر آن در رفع معضلات کنونی، تبیین شده است.

کلیدواژه ها:

داده کاوی ، بخش بندی ، خوشه بندی ، درخت تصمیم ، سیستم پشتیبان تصمیم ، مسکن