ارزیابی اجمالی اثرات زیست محیطی طرحهای آبیاری و زهکشی بر تالاب بامدژ

در اراضی پست و فرو افتاده شمال غربی اهواز – حد فاصل رودخانه کرخه و دز از زمانهای بسیار قدیم تالابی تشکیل شده که بدان بامدژ گفته اند. در حقیقت نهر شاوور با تغذیه مداوم هور به آن هویت بخشیده است. ابعاد هور بسته به فصول مختلف متغیربوده ، معمولاً در زمستان طول تقریبی هور ١١ کیلومتر، عرض آن ٤ کیلومتر و عمق آن در بعضی نقاط به دو متر میرسد. مناطق آبدار هور را گیاهان آبزی مثل نی، .... و یا گیاهان شناور مثل سراتوفیلوم پوشانده است، پوشش گیاهی تالاب نه تنها زیستگاه و غذای مناسبی برای جانوران آبزی و پرندگان مهاجر میباشد، بلکه منبع درآمد قابل توجهی برای اهالی محل و علوفه مناسبی برای دام منطقه به ویژه گاومیش میباشد، همچنین از پرندگان تالاب میتوان به دراج، کبوتر چاهی، جغد کوچک، باد خورک، چکاوک کاکلی، بلبل خرما و از ماهیان آن شیربت، حمری، بنی، برزم اشاره کرد . هدف اصلی از این تحقیق به دلیل اهمیت تالاب بامدژ اطمینان یافتن از رعایت سیاستها و اهداف تعیین شده در برنامه ها و فعالیتهای آبیاری و زهکشی در راستای ضوابط، معیارها، قوانین و مقررات زیس تمحیطی دولتی م یباشد. ارزیابی، شناسایی و پیشبینی اثرات زیست محیطی، یکی از راههای مقبول برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار است و میتواند به عنوان یک ابزار برنامه ریزی در دسترس برنام هریزان، مدیران و تصمیمگیرندگان قرار گیرد تا براساس آن بتوانند اثرات بالقوه زیست محیطی که در نتیجه اجرای پروژه های عمرانی وتوسعه پدیدارمی شوند را شناسایی نموده و گزینه های منطقی جهت حل آنها انتخاب کند. در این مطالعه سعی گردید، پس از جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات اراضی کشاورزی محدوده طرح ، اثرات احتمالی آنها بر روی محیط زیست منطقه از روش ماتریس تلفیقی بررسی گردد.