ارزیابی دو روشآبیاری سطحی و تحت فشار (قطره ای) براساس سیستم پارامتر یک

هدف اصلی این مطالعه در واقع مقایسه دو روش آبیاری سطحی و تحت فشار (قطره ای) براساس سیستم ارزیابی پارامتریک بوده که در مساحتی برابر 3200 هکتار درمنطقه شیرین آب شوشتر واقع در استان خوزستان انجام گردیده است. خصوصیات اراضی (شیب ، زهکشی و ... ) وخصوصیات فیزیکی وشیمیائی خاک ( آهک ، شوری و قلیائیت و ...) مبنای ارزیابی پارامتر یک قرار گرفته و پس از تجزیه و تحلیل با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیائیGISارزیابی اراضی انجام گردید. نتایج نشانداد که83/6 درصد از اراضی مطالعه شده مناسب برای آبیاری سطحی 90/8 درصد از اراضی مناسب برای آبیاری قطره ای و 2/6 درصد از اراضی برای هر دو روش آبیاری نامناسب می باشند. ازآنجا که یک روش آبیاری درمقایسه با روش دیگر می تواند باعث افزایش توان تولیدی اراضی شود اما بایستی توجه داشت که فاکتورهای اصلی محدودکننده که روش آبیاری درهر منطقه را مشخصمی کنند بافت خاک، شوری و قلیائیت ، زهکشی، کربنات کلسیم ، توپوگرافی وشیب زمین می باشند. این مطالعه همچنین نشانداد که GIS نقش مهمی درارزیابی تناسب اراضی برای روشهای مختلف آبیاری دارد

کلیدواژه ها:

آبیاری سطحی ، آبیاری تحت فشار ، ارزیابی اراضی ، پارامتریک GIS