کاربرد قوانین التزامی در استخراج روابط بین عوامل فیزیکی و شاخص های بهره برداری شبکه های آبیاری (مطالعه موردی: شبکه آبیاری قزوین)

بهبود مدیریت و تلاش برای افزایش بهرهوری آب در شبکه های آبیاری، منجر به ارتقاء عملکرد شبکه ها و صرفه جویی درمصرفمنابع آبی موجود خواهد شد. تعیین نحوه ارتباط میان مشخصات فیزیکی شبکه و عملکرد آن میتواند نقش مؤثری در بهبود مدیریتایفا نماید. بهره گیری از علوم نوین از جمله روش های دادهکاوی به عنوان یکی از روش های کارآمد در این زمینه می تواند مفید واقعشود. یکی از پرکاربردترین روشهای داده کاوی، قوانین التزامی است که برای استخراج الگوهای عملکردی شبکه ها مورد استفاده قرارگرفته است. برای این منظور دو گروه داده مورد استفاده قرار گرفت که گروه اول شاخصهای بهرهبرداری و گروه دوم عوامل فیزیکیمربوط به شبکهی آبیاری قزوین است. در این روش شاخص های بهرهبرداری به عنوان پیآیند و عوامل فیزیکی به عنوان سری پیشین در نظر گرفته شدند. از الگوریتم Apriori جهت استخراج قوانین استفاده شد. نتایج نشان داد فاصله ی آبگیر از کانال اصلی و نوع دریچه آبگیر به عنوان عوامل موثر بر شاخص کفایت تحویل آب به عنوان قوانین مستحکم با ضرایب اطمینان 44 و 47 درصد مطرح می باشند. بررسی توامان چندین عامل فیزیکی بر شاخص های بهره برداری نتایج حاصل از بررسی تک عاملی را تحت تأثیر قرار می دهد لذا در مدیریت بهره برداری شبکه برای بهبود شاخص های کفایت باید عوامل اصلی مؤثر بر آنها توامان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم Apriori ، داده کاوی ، شبکه های آبیاری ، قوانین التزامی