حذف منگنز از محلولهای آبی توسط ستون بستر- ثابت ماسه بادی دشت سیستان بر مبنای مدل توماس

هدف از این مطالعه بررسی حذف یون منگنز از محلول های آبی در حالت جریان پیوسته توسط ستون بستر-ثابتماسه بادی دشت سیستان با استفاده از مدل توماس می باشد. ماسه به عنوان جاذب از دشت سیستان جمع آوری و سپسذرات بین 125 تا 150 میکرون انتخاب گردید. حداکثر ظرفیت جذب ماسه و ثابت توماس در حالت پیوسته بودن جریانمحاسبه شد و عملکرد ستون جاذب با تغییر متغیرهای دبی، ارتفاع بستر جاذب و غلظت منگنز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که حداکثر راندمان جذب منگنز توسط ماسه بادی در اسیدیته 4، برابر 71/5% می باشد. همچنین با افزایش ارتفاع، مقدار آلاینده جذب شده در نقطه شکست (qB) افزایش می یابد. مدل توانست به نحو قابل قبولی رفتارجذب منگنز را توصیف کند، بطوریکه ظرفیت جذب ماسه بر مبنای مدل توماس، با افزایش ارتفاع ستون از 2/5 به 7/5 سانتیمتر به دلیل افزایش سطح جاذب به منظور جذب منگنز، از 0/2188 به 0/2637 0میلی گر م بر گرم افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

جذب منگنز ، ستون بستر ثابت ، ماسه بادی ، مدل توماس