بررسی میزان رسوب گذاری و خورندگی آب رودخانه کارون درایستگاه اهواز در بازه زمانی 1380-1394

آب سرچشمه حیات و منشاء زندگی است و به اندازه کافی و با کیفیت مطلوب برای ادامه حیات بشر ضروری است. یکی از عواملی که در کیفیت آب باید مد نظر قرار گیرد مشکل خورندگی یا رسوب گذاری آب است. خورندگی و رسوب گذار ی آب یکی از عوامل بروزمشکلات مدیریت کیفی منابع آب و به ویژه رودخانه ها می باشدکه بایستی برای کنترل این مشکلات برنامه ریزی دقیقی انجام شود. در این تحقیق برای بررسی میزان رسوب گذاری و خورندگی آب رودخانه کارون در اهواز طی سالهای 80 الی 94 از شاخص های لانژلیه و رایزنر استفاده شد و شاخص ها به صورت ماهانه ، فصلی و سالانه محاسبه شدند.نتایج نشان داد که با مقایسه شاخص لانژلیه و رایزنر و با توجه به سرعت آب رودخانه ، شاخص رایزنر بهترین شاخص برای ارزیابی آب رودخانه است. بیشترین و کمترین مقادیر ماهانه شاخص رایزنر در بهمن ماه (7/6)و مردادماه (6/87) رخ داده است. همچنین بیشترین و کمترین مقادیر میانگین فصلی شاخص رایزنر در زمستان (7/45) و تابستان ( (6/89 اتفاق افتاده است. بیشترین مقدار میانگین سالانه شاخص رایزنر (7/46) در سال 1385و کمترین مقدار آن (6/65) در سال 1394 رخ داده است . به طور کلی وضعیت آب رودخانه کارون در اهواز خورنده می باشد.

کلیدواژه ها:

رسوب گذاری ، خورندگی ، شاخص لانژلیه ، شاخص رایزنر ، رودخانه کارون ، ایستگاه اهواز