ارائه روشی مبتنی بر الگوریتم جغرافیای زیستی جهت جایابی وتعیین ظرفیت بهینه تولیدات پراکنده در سیستم توزیع با هدف کاهش تلفات و بهبود شاخصهای پایداری و پروفیل ولتاژ

امروزه به دلیل افزایش روزافزون مصرف انرژی توجه به منابع تولید پراکنده در شبکههای توزیع بیشتر شده است. مکان و اندازه DG در سیستم توزیع در تلفات و شاخصهای پروفیل و پایداری ولتاژبسیار تاثیرگذار است. در این مقاله الگوریتم بهینهسازی جغرافیای زیستیجهت یافتن مکان و اندازه بهینه DG در شبکه توزیع ارائه میشود. این الگوریتم هم در بهینهسازی اعداد صحیح و هم اعداد حقیقی کارائیخوبی دارد. در این مقاله تابع هدفی متشکل از تلفات کل خطوط شبکه، شاخص پروفیل ولتاژ و شاخص پایداری ولتاژ معرفی میشود که با ضرایب وزنی مناسب تابع هدف مورد نظر را تشکیل میدهند. قیودبهرهبرداری در نظر گرفته شده در این مقاله شامل قید محدوده مجاز ولتاژ، قید تعادل توان و قید محدوده مجاز تولید توان توسط DG ها میباشند. در این مقاله الگوریتم پیشنهادی بر روی شبکه استاندارد 33باسه IEEE امتحان شده و نتایج آن ارائه شده است. مقایسه نتایج بدست آمده با الگوریتمهای شناخته شده نشان میدهد الگوریتم بهینهسازی جغرافیای زیستی کارائی خوبی در حل مساله جایابی بهینه DG دارد

کلیدواژه ها:

جایابی منابع تولید پراکنده ، الگوریتم بهینهسازی جغرافیای زیستی ، شبکه توزیع ، شاخص پایداری ولتاژ ، شاخص پروفیل ولتاژ