بررسی رابطه بین مصرف انرژی و آلودگی زیست محیطی در بخش حمل ونقل جادهای کشور

هدف اصلی در این مقاله بررسی روابط کوتاه مدت و بلندمدت بین مصرف انرژی و آلودگی زیست محیطی در بخش حملونقل جادهای است. ازاینرو با استفاده از رویکرد ARDL و نرم افزارهای Microfit و Eviews به بررسی روابط بین متغیرها در دوره 1383-94 پرداخته شده است. نتایج نشان میدهد که در بلندمدت، ضریب متغیر مصرف انرژی در بخش حمل ونقل جادهای یا همان کشش رشد آلودگی زیست محیطی بخش حمل ونقل جادهای کشور نسبت به مصرف انرژی در بخش حمل- ونقل جادهای برابر با 0/52 است و بدین معنی است که با یک درصد افزایش مصرف انرژی در بخش حملونقل جادهای، آلودگی زیست محیطی بخش حمل ونقل جادهای کشور 0/52 درصد افزایش می یابد. ضریب متغیر تولید ناخالص داخلی در بخش حمل ونقل جادهای برابر با 0/189 است و بدین معنی است که با یک درصد افزایش تولید ناخالص داخلی در بخش حملونقل جادهای، آلودگی زیست محیطی بخش حمل ونقل جادهای کشور 0/189 درصد افزایش مییابد. ضریب متغیر شاخص تراکم جمعیت برابر با 1/7 است و بدین معنی است که با یک درصد افزایش شاخص تراکم جمعیت، آلودگی زیست محیطی بخش حمل ونقل جادهای کشور 1/7 درصد افزایش می یابد.ضرایب مدل تصحیح خطا نشان میدهد که در کوتاه مدت ضریب کشش آلودگی زیست محیطی در بخش حمل ونقل جادهای نسبت به مصرف انرژی در بخش حمل ونقل جادهای، مثبت و 0/35 است که نشان میدهد در کوتاه مدت با یک درصد افزایش در مصرف انرژی در بخش حمل ونقل جادهای، آلودگی زیست محیطی در این بخش 0/35 درصد افزایش می یابد. همچنین ضریب متغیر تولید ناخالص داخلی در بخش حمل ونقل جادهای، مثبت و 0/6 است که نشان میدهد در کوتاه مدت با یک درصد افزایش در تولید ناخالص داخلی در بخش حمل ونقل جادهای، آلودگی زیست محیطی در این بخش 0/6 درصد افزایش می یابد. همچنین علامت ضریب جمله ی تصحیح خطا مطابق انتظار، منفی است، که نشان میدهد عدم تعادل ها در کوتاه مدت تعدیل میشوند تا رابطه ی تعادلی بلندمدت ایجاد شود. مقدار این ضریب -0/36 است که به معنی تعدیل36 درصدی در هر دوره تا برقراری تعادل بلندمدت است.